Desember

Jólajól....

Jólin hafa verið dásamleg í alla staði og við LA-fam þökkum öllum kærlega fyrir okkur. Gjafir heimasætunnar hlupu á nokkrum tugum og spenningurinn eftir því. Hún er búin að átta sig á því út á hvað þetta gengur og opnaði gjafir eins og enginn væri morgundagurinn!


Rut, Ottó og Malla borðuðu með okkur og Grunnararnir komu svo í ísinn. Ég, Andri, Harpa og Svava fórum síðan í miðnæturmessuna í Fríkirkjunni sem er algjörlega ómissandi á kvöldi sem þessu.

Jóladagur og annar í jólum fóru í afslappelsi og skemmtileg jólaboð og hitting okkar LA stúlkna.


Myndir eru í óðaönn að hlaðast inn á myndasíðuna:)

Árámótaannállinn verður á sínum stað enda afar viðburðaríkt ár með fermingu, útskrift og brúðkaupi hjá okkur systrum. Verður erfitt að toppa 2009, að minnsta kosti hvað varðar veisluhöld.

Þorlákur...

Ansi viðburðaríkur dagur hjá okkur mæðgum, hófst með heimsókn til langalöngu Ágústu, ferð upp í dansskóla til að horfa á paso tíma, viðkoma á Þjóðminjasafninu til að berja Ketkrók augum, hádegisstopp hjá Auði og drengjunum dýrlegu og svo að sækja AFO í vinnuna.

Þegar heim var komið bjó eiginmaðurinn til heitt súkkulaði og við gæddum okkur á flatkökum og hangikjöti, tókum smá tiltekt, settum jóladúkinn á borðið og tókum af rúmum. Ég og Ára fórum út í garð og tíndum allt ruslið og frusum næstum í hel á meðan, þökk sé nýju úlpunni minni að ég varð ekki úti!

Enduðum síðan á árlegum sið - Hamborgarabúllunni með Gumma frænda og Haffa frænda þar sem við gúffuðum í okkur góðum borgurum - skata hvað?


Núna er einkadóttirin sofnuð, bóndinn í bænum að redda síðustu gjöfinni *blikk blikk*, ég búin að kveikja á kertum, bara eftir að setja hreint á rúmið og síðan mun ég leggjast upp í og halda áfram með Larsoninn - tæpar 400 síður komnar og ég rétt rúmlega hálfnum!

Búllustemning
Áran hress með sinn burger

Nýjar myndir www.123.is/agustarut í desember

Meðal annars frá herrakvöldi AFO, piparkökubakstri, sörubakstri, jólaballi, piparkökuskreytingum og fleiru - þigg kvitt í gestabók:)

Annars jólastemningin í hávegum höfð hérna á Laugarnesveginum, við þrjú komin á ról, búin að skreyta jólatréð og búið að bóna dúkinn. Ekkert sérstakt sem á eftir að gera næstu daga nema kaupa aðeins inn í matinn, annars bara afslöppun og notalegheit.

:)

Hún er búin að fatta þetta!

Það tók ekki nema þrjá daga fyrir Áru að átta sig á því að það kæmi gjöf í skóinn á hverjum degi og núna þurfum við ekkert að minna hana á þetta eins og fyrstu dagana, núna er bara rise and shine 6:30 (jú var betra þegar hún fattaði ekki og svaf lengur:)) og tjékkað í skóinn.

Í morgun rauk hún fram og kallaði "Ég er búin að fá!" Við svöruðum mjög svo svefndrukkin hvort hún vildi ekki koma til okkar og sýna en það stóð ekki á svörunum: "Neibb ekki þarna inni í dimmunni!" Ætlaði sko að ná foreldrum sínum fram! Síðan lét hún nú eftir og kom og kveikti ljósið og sýndi okkur en þolinmæði um að fá pabba sinn fram var nú ekki meiri en svo að hún sagði: "hey pabbi komdu, ég nenni þessu sko ekki!" Við vitum bæði upp á okkur sökina að þetta er eittthvað sem við segjum bæði þegar hún hlýðir okkur ekki:)

Ég á það til að vera óttalegur hrakfallabálkur...

eins og í morgun, þegar ég fór í þriðjudagshlaupið 6:45. Ég var í virkilega góðum gír þrátt fyrir aðeins fimm og hálfs tíma svefn því ég er komin í svo mikið jólajóla og vaki lengi. En til að gera langt hlaup stutt þá var ég komin á Laugarásveginn og búin með rúma fimm km og því aðeins tæpur km til stefnu, ég var í fíling með unglingapopp í eyrunum og á góðri ferð. Þá sé ég konu í fjarska með stóran svartan hund sér við hlið, eins og flestir vita er mér illa við dýr og sérlega við ókunna hunda svo ég hugsa með mér að það sé nú best að fara rétt út á götuna þegar ég mæti þeim.

Sú snilldarhugmynd mín endar nú ekki betur en svo að ég ligg í götunni eftir að hafa flækst í svörtu járni sem einhver hafði hent á götuna og ég festi báða fætur í og lendi illa á olnboganum og mjöðminni ásamt því fá blæðandi sár á báðum hnjám! Já ég veit snillingur! Ég stend upp og harka þetta af mér en með ansi ljótt sár á mjöðminni og frekar illt í hendinni. Ég sé skólastjórann nálgast mig úr fjarska og hugsa hvað það sé mikil synd að þurfa að labba tilbaka en síðan kom keppnisskapið yfir mig og ég hugsaði með mér að ég færi nú ekki að láta hann fara á undan mér svo ég klára hlaupið samferða honum í heldur miklu adrenalínkasti!

Hefði nú kannski betur sleppt því, því þegar heim var komið leit þetta illa út, peysan mín hafði líka rifnað og AFO átti ekki orð yfir þessu, heimilið átti enga plástra nema Dora Explorer svo ég hélt til vinnu með Dóru á hnjám, mjöðm og olnboga. Sem betur fer var Lilja hjúkrunarfræðingur við svo ég fékk góða meðhöndlun og er nú vel grisjum á fjórum stöðum. Verkurinn í hendinni fór síðan versnandi með deginum en Sía bjargaði því með íbúfeni því við máttum ekki láta deigan síga vegna Sörubakstur sem við höfðum planað.

Ég var smá súkkulaði til að byrja með enda með fulla örorku en Sía kepptist við að blanda kremið og þeyta eggjahvítur og rauður og þá hófst eiginlega vinnudagur nr. tvö því við kepptumst við í Sörubakstri frá fimm til að ganga ellefu og enduðum að ég held með yfir 200 sörur! Ég á tvöföldum íbúfen á fjögurra tíma fresti og Sía í kaffinu en þetta gekk vel og við erum nú þegar búnar að skipuleggja bakstur fyrir næstu jól:) Takk fyrir frábært kvöld Sía og þó þú haldir annað þá kann ég alveg að baka:)

Það er samt nokkuð ljóst eftir daginn að ég er hvorki að fara að bera fótleggi mína né handleggi þessi jólin og þarf klárlega að finna mér eitthvað nýtt dress sem hylur mig alla!

Myndir af bakstri og fleiru koma inn á morgun.

Fyrsta lifandi tréð okkar er komið út á svalir...

Völdum okkur ljómandi fínt tré í gær og núna klæjar mig í fingurna að fara að setja það upp en þarf að bíða fram á næsta sunnudag en þá verður búið að bóna dúkinn okkar og svona, haldiði að það verði huggulegt á Laugarnesveginum, nýbónað gólf og lifandi stórt tré:)

Niðurtalning í jólafrí er sko hafin og núna eru ekki nema fjórir vinnudagar eftir, fjórir easy vinnudagar, kaffihúsaferð, félagsvist og litlu jól. Það held ég nú!

Ég hef sjaldan verið í jafnmiklum jólaspenning og hlakka ótrúlega mikið til að vera fyrstu jólin heima hjá okkur.

Ég held að dóttir okkar sé ekki alveg að fatta "conceptið" jólasveinn...

í dag sagðist hún vilja flatköku í skóinn og rétt í þessu vildi hún kartöflu. Núna er búið að stilla gamla skónum sem ungfrú móðir bjó til á leikskóla fyrir ca. 25 árum úti í stofuglugga. Ára vill nefnilega ekki hafa hann inni hjá sér:)

Verður spennandi að sjá þegar hún sér Snuðru og Tuðru bókina frá Stekkjastaur í fyrramálið!

Það voru nú heldur betur stoltir foreldrar...(varist að lesa ef þið eruð viðkvæm fyrir grobbi)

sem gengu út úr Heilsugæslunni í Glæsibæ í dag. Einkadóttir þeirra hafði nýlokið við tveggja og hálfs árs skoðun og kom svona líka glimrandi vel út og skoraði fullt hún stiga. Við vissum auðvitað að hún væri klár stelpuskottan en ekki snillingur! DJÓK

En að öllu gamni slepptu þá stóð hún sig alveg ferlega vel og undirrituð fékk tár í augun þegar kjaftaði af henni hver tuskan við hjúkkuna þegar hún var að teikna mynd af sér að róla og hún var í rólunni og mamma og pabbi voru fyrir aftan að ýta og svo bætti hún við rigningu og prinsessurúminu, sænginni og lakinu sínu. Gerði síðan frekar bjagaðan tölustaf nr. 2 og sagði að hún væri tveggja ára:)

Þekkti alla litina og gat bara gert allt sem hún var beðin um:) Fyndnast fannst mér þegar hún átti að segja eins og hjúkkan: "Við drekkum mjólk" Áran mín enginn mjólkuþambari og svaraði um hæl: "Ég drekk djús!"

Ég leyfi mér að taka eitt svona montkast í þetta sinnið enda yfir mig ánægð með litlu skottuna mína...

Að vera búin með allt...

Ég ákvað að vera heima í dag til að gulltryggja mig að streptó vinir mínir yrðu endanlega farnir á morgun. Ég held að það hafi verið nokkuð skynsamleg ákvörðun hjá mér, ég að tala stanslaust frá 8-14:30 hefði verið frekar óskynsamlegt, breytir því samt ekki að samviskubitið hleðst upp hjá manni en svoleiðis er það nú bara einu sinni. Nú vona ég bara að dóttir og bóndi hafi ekki smitast af mér enda óendanlega leiðinlegir þessir streptókokkar. Pensilínátið gengur vonum framar og gerlarnir A og B fá að fljóta með hverri pillu.

En að jólaundirbúningi, ég held að hver einasta kona þekki þá tilfinningu að vilja vera búin með allt og þá helst í gær. Ég er alltaf að reyna að venja mig af þessu að vilja klára allt til að eiga ekkert eftir, held ég hafi erft þetta frá tengdamóður minni sem er snillingur í að KLÁRA! Núna er hún t.d. búin að pakka öllu inn og skreyta jólatréð, geri aðrir betur. Ég byrjaði að pakka inn nokkrum gjöfum áðan, bara svona til að byrja og þá kom þessi tilfinning yfir mig að ég yrði bara að klára að pakka öllu inn sem ég er búin að kaupa en sem betur fer var límbandið búið og þess vegna gat ég ekki klárað. Ég verð að venja mig á að njóta "mómentanna" meira. Það verður áramótaheitið í ár.

Annars er ekkert stress á þessu heimili fyrir jólin, allar gjafir úthugsaðar og ekkert stress með það. Jólamaturinn er klár og ég get ekki beðið eftir að halda fyrstu jólin okkar hérna á Laugarnesveginum, með lifandi tré og öllu sem því fylgir. Jólakortin eru komin úr prentun en fjöldinn slær öll met í ár, sökum brúðkaupsins að sjálfsögðu. Aldrei þessu vant er húsbóndinn með langan jólagjafalista svo hann verður ekki vandamál þetta árið.

Vikan er þéttskipuð enda lítið sem komst í verk um helgina. Á morgun ætlar Álfurinn og Eldur að koma og baka piparkökur með okkur Áru og það verður eflaust brjáluð stemning ef ég þekki okkur rétt.

Fyrir streptó hafði ég hugsað mér að fara í Powerade hlaupið á fimmtudagskvöldið en ég er svona enn að melta það, þetta eru 10 km og ég myndi vilja vera betur æfð en ég læt þetta ráðast.

AFO fór á Jiu Jitsu æfingu og ætlaði síðan að koma færandi hendi með ís og detta beint í So You Think You Can Dance með mér:)

Æj hvað mér finnst bloggið mitt alltaf notalegt.

Og viti menn, við eigum hálfs árs brúðkaupsafmæli í dag - til hamingju við:)

Alltaf hægt að finna tilefni til að fagna.

Gullkorn litlu konunnar...

Við erum alltof ódugleg að skrá niður gullkornin sem vella upp úr dóttur okkar þessa dagana. Hún kemur sífellt með einhverjar skemmtilegar pælingar og mjög oft ansi fyndnar.

Þessi helgi fór í strepókokka hjá mér en núna er pensilínið að byrja að kikka inn og verkirnir aðeins að mýkjast. Andri var því með dömuna í fullu prógrammi í gær sem endaði á sundferð þar sem Ára spurði pabba sinn í klefanum hvort hann hefði verið að kúka með typpinu sínu! Hún spurði það hátt að næsti maður snéri sér við og sagði að þetta væri ansi góð pæling hjá henni!

Síðan skreið hún upp í til okkar í morgun til að kúra aðeins, ég stökk aðeins fram og á meðan hvíslaði hún að pabba sínum: "Pabbi, þú ert góður kall!" Krúttið sem hún er þessi elska.

Mig langar í þrennt í jólagjöf...

• Púlsmæli með GPS
• 66 norður úlpu
• Nýja myndavél

Alveg verst hvað þetta eru helvíti dýrir hlutir. Þarf greinilega að hugsa gjafalistann upp á nýtt!

Annars var ég heima í dag, eitthvað slen í mér og ég fattaði að ég hef verið að sleppa C-vítamíninu undanfarið, þar kemur skýringin á hálsbólgunni.

Vona að ég hristi þetta af mér fyrir morgundaginn, langar eitthvað svo óskaplega mikið að gera eitthvað afslappandi og skemmtilegt um helgina. Jafnvel klára jólagjafainnkaup fyrir systur mínar.