ÞrítugsAndri

Styttist alla verulega í tugina þrjá hjá bóndanum og magnað að það séu komin 20 ár síðan við hittumst fyrst, ég með hliðartagl í fjólubláu dressi og hann í Fylkis apaskinns gallanum sínum!

Og í tilefni þess að hann er að verða þrítugur og ég síðan seinna á árinu voru keyptir svokallaðir Saladmaster heilsupottar! Fórum á kynningu hjá Elínu og Sóla vinum okkar en þessir pottar kosta mjög mjög mikið - svo mikið að það er eiginlega ekki nethæft:) Andri talaði látlaust um þá í viku eftir kynninguna og taldi fjármálastjóranum trú um að þetta væri ein besta fjárfesting sem hægt væri að gera - fjármálastjórinn gat tekið undir það að heilsan væri eitt það besta sem hægt væri að fjárfesta í og því voru þeir keyptir! Hér er því bara eldað í áðurnefndum pottum og á miðhita, þetta eru nefnilega ekki bara heilsusamlegir pottar heldur spara líka rafmagn og næringin helst betur í matnum svo maturinn nýtist töluvert betur svo ég tali nú ekki um hvað er auðvelt að elda í þessu fyrir amatöra eins og mig þegar kemur að eldhúsmennsku!

Hentar líka vel í ZeroMars...


Af bílamálum er lítið að frétta, hann er bara enn í viðgerð en við höfum verið heppin að hafa sendarann til að sendast en síðan er ég líka dugleg að nota strætókortið mitt en mér finnst bara ótrúlega huggulegt að rölta niður í bæ, kíkja í gluggana, koma við í Bónus og taka svo vagninn heim á meðan Magdalena sefur vært í vaginum.


Mars mánuður gefur öðrum mánuðum ekkert eftir hvað varðar myndatökur og fara nú óðum nýjar myndir að koma inn á myndasíðuna!

Prins Polo í kröggum!

Bíllinn okkar yndislegi prins polo er bilaður - smávægilegar lagfæringar, plana heddið upp á nýtt, skipta um þéttingar og tappa og svo er einn fjaðurgormur og balancestangargúmmí farið - ekki nema takk fyrir pent. Kostar fúlgu en Lottó er að lotta eitthvað fyrir okkur svo vonandi fer kostnaður lækkandi. Á meðan keyrir Andri um á sendiferðabíl og vekur athygli hvert sem hann fer. Við getum sem sagt ekki farið neitt saman á bíl fjölskyldan eins og staðan er núna, verandi fjögur og bara á þriggja sæta sendiferðabíl. Það er rétt sem pabbi sagði við mig, maður þarf hálfgerða áfallahjálp þegar maður lendir í þessu svona á síðustu og verstu;) Ég finn reyndar voða lítið fyrir þessu virka daga, er aldrei á bíl og keypti mér strætókort fyrir þónokkru síðan. Mér finnst nefnilega bara fínt að taka strætó í bæinn, versla aðeins inn í Bónus og fara svo tilbaka. Það er ekki eins og tímaskortur sé vandamál þegar maður er í fæðingarorlofi!

Andri er svo glaður að eiga nýja þrítugspotta að hann vill bara leggja bílnum tímabundið - það er svo sem alveg möguleiki út af fyrir sig en við sjáum hvað setur. Don Ruth og Lottó eru á leið til Flórída eftir tæpar tvær vikur og þá getum við verið á þeirra bíl svo þetta bjargast nú allt saman. Gott að taka Pollýönnu á þetta, margt töluvert verra sem gæti hent mann en smá bílavandræði. Hefði samt alveg í hinum fullkomna heimi kosið að þetta myndi frekar gerast þegar allir væru á fullum launum, það kæmi sér bara töluvert betur! En það þýðir ekki að gráta Björn bónda eins og það stendur....

Annars var ég alveg "sprungt" eftir afmælistörnina - hef verið að taka vikuna í svona "recover" en er öll að koma til og kerrupúlaða mig í gang í morgun. Framundan er the BIG 30 hjá eiginmanninum en einkasonurinn fær smá afmælis í Geislanum í næstu viku en síðan verðum við hjónin með leðurpartýið okkar í sumar! Ég er síðan komin í einhvern framkvæmdagír hérna á heimilinu og ætla fá Heiðar millimeter með mér í það, rakst á skáp nokkurn í geymslunni hjá honum og er svona í huganum að finna honum góðan stað hérna á heimilinu!

Bestu bílakveðjur....

Áran orðin 5 ára!

Ég veit að þetta er klisja en hrikalega flýgur tíminn! Þá hlýtur að vera fjör hjá manni, það er bara þannig. Og það sem að þessi 5 ára gleðigjafi hefur haldið uppi stuðinu síðast liðin fimm ár, það held ég nú! Komin með stríðnisglampa í augun strax 2 mánaða eins og amma Malla benti réttilega á þegar hún sá myndina hér að neðan. Og hún hefur alltaf vitað hvað hún vill og lætur sko ekki snúa sér;) Hér að neðan má sjá nokkrar myndir af afmælisferlinu!

Broskallaþemað undirbúið með því að kaupa broskalladiska, glös og dúk, hvað annað;)

Sæta músin í prjónuðu dressi frá nöfnu sinni, ömmu Gústu

Og ein af hinni músinni:)

Broskall "in making" Hvar væri ég án Síu minnar, allir ættu að hafa aðgang að einni "Síu frænku", það myndi auðvelda líf margra:)

06:25, pakkaopnun, búið að halda sumum í rúminu frá rúmlega fimm! Smá spenna í gangi:)

06:43, legokubbagerð með móðurinni!

Listaverk dótturinnar!

Strollan á leið í afmælið - allt samkvæmt ÍTR reglum:)

Áran stjórnaði síðan með harðri hendi þegar heim kom og eitthvað kannaðist ég við þessa stjórnunartakta. Heyrðist t.d frá henni: "Ok stelpur, bara allar hérna inn í stofu, heyrðu eru allir búnir að láta mig fá pakka, ok setjist bara hérna, neinei þarft ekkert að halda í pakkann, bíddu heyrðu vantar einhverja pakka"! hahaha

Sía að kynna reglurnar, hefði verið slæmt ef tveir grunnskólakennarar og einn verkefnisstjóri á frístundaheimili hefðu klúðrað afmæli!

Smá Bíó og Buggles í lokin:)

Áran fór megasátt í háttinn - 1 afmælið búið, 2 eftir og samkvæmt reglum um væntingastjórnun verður reynt að tala sem minnst um afmælishelgina út vikuna svona til þess að það verði sofið eitthvað á nóttinni!

Missandi eða ómissandi!

Þegar ég eignaðist Ágústu Rut man ég hvað mér fannst fáránlega skrýtið að fara út ein fyrstu skiptin. Mér leið hreinlega eins og ég væri með stóran límmiða á enninu á mér þar sem stóð: "ÉG VAR AÐ EIGNAST BARN!" og mér fannst eins og allir væru að horfa á mig. Núna var þessi tilfinning einhvern veginn ekki til staðar. Ég var líka komin heim tveimur sólarhringum eftir að Magdalena fæddist og "hélt" hálfgert gamlársboð sama kvöld:) Ég held líka að þetta sé allt öðruvísi með annað barn, fleiri skyldur sem maður þarf bara að sinna fljótlega eftir burð hvort sem manni líkar betur eða verr. Þess vegna fór ég tiltölulega fljótt á ról núna og skaust hitt og þetta fyrstu tvær vikurnar sem Andri var heima. Hann gaf M pela með mömmumjólk enda þaulvanur og hún drakk eins og hún hefði aldrei gert annað. Ég kann ótrúlega vel við það að þessar dætur mínar taki pela, það hentar fiðrildinu í mér svo vel því ég þarf svona smá Me Time inn á milli:)

Núna hafa ömmurnar báðar passað og gefið pela og Harpa passaði líka aðeins í dag en í kvöld ætlaði ég síðan í fyrsta skipti að skella mér í smá stelpuboð EIN. Samviskusamlega mjólkaði ég mig svo barnið yrði ekki vannært og síðan fórum við AFO svona yfir hvernig væri best að hafa þetta. Ég ætlaði að mæta aðeins of seint í boðið en í þeim tilgangi að það væri komið það langt inn á kvöldið að þessi peli væri eiginlega bara síðasta gjöf fyrir svefninn. Ára var að leika hinum megin og ég hafði einhverjar áhyggjur af því að það yrði of mikið mál að koma henni í háttinn líka en hugsaði svo með mér að það væri bara vitleysa í mér, ég gæti allt eins bara bent á trixin mín sbr. síðustu færslu...og Andri ætlaði líka bara að baða Magdalenu sem var slök í stólnum sínum þegar ég fór.

Mér finnst samt alltaf eitthvað svo undarleg tilfinning að fara frá einhverjum sem er svona óendanlega háður manni og það kom svona yfir mig "æjégættikannskibaraaðveraheima" en svo dreif ég mig af stað og ótrúlegt sem það er hressandi að fara í hærri hæla, setja á sig smá gloss og örlítinn roða í kinnarnar. Förinni var heitið út á Nes og ég var komin um níu, rúmum klukkutíma of seint en það var allt í lagi, maturinn var hitaður upp og ég fékk smá rauðvínsdreitil í glas, frábær félagsskapur og þegar ég fékk mér fyrsta sopann af rauðvíninu hugsaði ég með mér hvað þetta væri nú huggulegt að geta skroppið svona aðeins út úr húsi viðhengislaus en í sömu andrá hringir síminn minn. Eiginmaðurinn í bland við öskur sem ég kannaðist bara hreint ekki við  - "hún er trítilóð, þú verður að koma" heyrðist á hinni línunni. Oh hvað ég var samt svekkt og spurði en pelinn? En lætin voru svo mikil að ég heyrði ekki hvort hún hefði fengið pelann eða ekki viljað hann! Ekkert annað í stöðunni en að kveðja og rjúka aftur tilbaka hálftíma eftir að ég hafði komið á staðinn.

Það tekur alveg góðar 10-15 mín að keyra frá Nesinu og í Laugarnesið svo ég hringdi í bílnum á leiðinni til að tjékka hvort ég ætti að senda mömmu yfir, hugsaði með mér hvernig staðan væri á stórunni sem var eflaust orðin stjörf af þreytu. Þá komst ég að því að Magdalena hafði aldrei fengið pelann því pabbinn ætlaði að halda sig við planið - bað og svo pelinn því ekki vildi hann vera búinn með mjólkina eftir baðið. En á þessum tímapunkti var hann að græja pelann á meðan Ára hélt Magdalenu félagsskap. Ég heyrði síðan aðeins í mömmu á meðan ég var að keyra sem skellti nú eiginlega bara upp úr og fannst hún komin 30 ár aftur í tímann en ég stundaði þetta víst að senda foreldra mína út en láta kalla þá tilbaka örskotstundu seinna:) Þegar ég var næstum komin heim bjallaði ég aftur, veit ekki af hverju ég var að hringja svona mikið en mig langaði að fylgjast með haha...þá svaraði Ára og sagði að hún væri að drekka pelann og hætt að öskra. Ég nennti samt ekki að keyra alla leiðina tilbaka svo ég fór bara heim og gat ekki annað en hlegið þegar ég sá eiginmanninn örmagna með nr. 2 í fanginu svolgrandi í sig mjólkina. Hann sagði mér að á svona stundum færu menn í gegnum allan tilfinningaskalann  - hjálparvana - vonsvikinn - pirraður. Ég heyrði svo Áru segja í símann við ömmu sína að Magdalena hefði verið alveg brjáluð!


Það var samt svo notalegt að koma heim og sjá hvað Ágústa Rut tók sínu hlutverki mjög alvarlega og lýsti því alveg í smáatriðum hvernig hún hefði heyrt öskrin yfir til Fransisku og komið og farið á fullt að hjálpa pabba sínum sem stóð þarna hjálparvana með útgrátið ungabarn. Hann sagði reyndar sjálfur að hann hefði aldrei náð að græja þennan pela nema út af því að Ára var að hjálpa til en hún stóð víst við skiptiborðið og killaði á henni ennið og reyndi að gefa henni snudduna:)


Þó ég hafi verið komin í ansi góðan spjallfíling í dömuboðinu græt ég þetta ekkert, það verður sko alveg nægur tími sem ég verð alveg "missandi" og ég ætla bara að njóta þess að vera svona hrikalega ómissandi. Magdalena vaknaði síðan eftir peladrykkjuna og horfði á okkur með stóru saklausu augunum sínum eins og hún væri að segja "hvað voruð þið eiginlega að pæla?" Lagðist síðan inn í rúm með óróann eins og planið hafði verið og steinrotaðist! Þessar dömur láta ekki bjóða sér hvað sem er;) 

Kvöldið í kvöld er týpískt kvöld sem fær mig til að hugsa hvað í fjáranum ég var eiginlega að gera áður en ég fór út í barneignir og uppeldi. En annan hvern fimmtudag er Andri alltaf með vinnufundi til sjö og er því að detta í hús töluvert seinna en venjulega. Ég er góðu vön hérna heima og kann því best að hafa hann með mér milli sex og átta eða á þeim tíma sem þarf að fæða, baða, bursta, lesa og syngja, já þið megið segja skammskamm en Ára fer ekki enn ein inn í rúm og leggst og við förum bara út heldur syngjum við alltaf eftir að við erum búin að lesa fyrir hana - þetta tekur svona max 20 mín með lestri og ég hef ekkert séð eftir þessum tíma hingað til en með aðra á arminum verður þetta stundum töluvert flóknara. Sér í lagi þar sem maður getur ekki pantað að hún sé akkúrat sofandi á sama tíma og eldri fer að sofa og fyrir utan það þá er þetta svona sá tími dags sem hún er mest pirruð. Ára er hlýðin stúlka en hún er líka stríðin og elskar að espa mig upp þegar ég má síst við því eins og í kvöld þegar hún gerði allt flóknara en það þurfti að vera:) Lagðist þó loks upp í rúm og vildi lesa klukkubókina.
Magdalena ekki í besta skapinu sínu og Ára tók skýrt fram að hún vildi ekki að hún væri að gráta á meðan á lestri stæði - Magdalena er meðfærileg en þó ekki alveg svona meðfærileg:) Ég stakk því upp á því að ég myndi sitja á jógaboltanum þannig að M væri góð og Ára héldi á bókinni svo ég gæti lesið (fegin er ég að vera ekki orðin fjarsýnari en ég er). Það þurfti svo auðvitað að stilla klukkuna hárnákvæmt á hverri síðu en þetta gekk og Ára þreytt og sofnaði í öðru lagi sem er algengt.

Þá var hægt að sinna Magdalenu almennilega sem var eitthvað pirraðri en venjulega og þurfti fulla athygli. Pabbinn kom heim að verða níu (eftir brjálað strætóævintýri sem er efni í aðra færslu) og fór í það að græja sér eitthvað að borða á meðan ég tilkynnti honum að ég hefði nánast farið á núllinu í gegnum daginn - hluti af zero days prógrammi sem margir þekkja (en ef ekki þá efni í enn aðra færslu). Hann sagði mér að slíkt hið sama hefði verið upp á teningnum hjá honum, túnfiskur og banani úr Bónus! Því næst gekk hann frá öllu á sínu svæði - eldhúsinu og bauðst til að laga handa mér Latte (hefur séð þreytumerki á mér) á meðan ég horfði á Desperate með Magdalenu í smá færeyskum hringdansi eða þar til hún róaðist.

Eftir það settumst við aðeins niður og ég sagði honum í díteils frá mínum "viðburðaríka degi", svo vel að ég nánast lék samtölin hjá Áru og vinkonu hennar sem voru að leika hérna í dag. Á þessum tímapunkti var M alveg out en þarna var klukkan um hálf ellefu og ég þurfti að rjúka út að prenta út boðskort fyrir afmæli Áru, skutlaði M í fangið á AFO og brunaði á Grunninn. Prentaði vísareikninginn út í leiðinni, hugsaði með mér að það væri gott fyrir okkur að lesa hann yfir saman fyrir ZeroMars. Kom heim og þá var AFO lagstur upp í rúm, búinn að setja M í sitt svo ég skutlaði reikningnum í hann og sagði að það væri kannski gott að lesa yfir þetta. Því næst fór ég að klippa út boðskort og hanga í tölvunni. Áður en ég vissi af var hann steinsofnaður og það rann upp fyrir mér að ég vissi ekki neitt hvernig dagurinn hans var, eina sem ég vissi var að hann fékk sér túnfisk og banana í hádeginu og var í einn og hálfan tíma í strætó á leiðinni heim!

Eitt er víst að ég fæ ekki eiginkonuverðlaunin fyrir þessa frammistöðu - stefni ekkert nema upp á við á morgun!

Hins vegar setti ég inn fullt af myndum - svona er þetta, maður er dauðfegin að allir séu sofnaðir eftir langan dag en þá sest maður niður og fer að skoða og flokka myndir af fjölskyldumeðlimum:)

Til gamans - systurnar nákvæmlega jafngamlar!

Tveggja mánaða Magdalena - á sjálfan hlaupársdaginn 29. febrúar 2012!

Magdalena hefur haldið uppteknum hætti þennan seinni mánuð sinn. Sefur vel og drekkur vel og er alltaf að færa svefninn framar og framar, nú er hún að fá kvöldsopann upp úr tíu og fer síðan að sofa fljótlega eftir það með því að hlusta á óróann sem glymur í hausnum á manni þó það sé ekki kveikt á honum! Hún er enn bara að vakna einu sinni yfir blánóttina til að drekka en ég hef gefið henni snuð ef hún rumskar fyrr en ég óska eftir;) Hvar væri ég án snuða?

Við erum síðan búnar að kerrupúlast fjórum sinnum og ætlum að halda því eitthvað áfram. Hún líkt og systir sín gerði, sefur alveg einstaklega vel í vagni á ferð og er að taka langa lúra þegar ég er á ferðinni - stundum vaknar hún um leið og vagninn stoppar, stundum ekki. Hún er alltaf að splæsa í fleiri og fleiri bros og hefur stóra systir tekið fram úr pabba hvað varðar bros en ég get ímyndað mér að sú stóra verði heldur betur vinsæl þegar fer að koma almennilegt vit í þennan litla koll:)

Mamman er enn í fyrsta sætinu enda skartar hún byssunum sem bjarga öllu. Hún kann líka öll réttu handtökin og veit yfirleitt hvað virkar á Lenulús. Í minningunni var Ára alltaf í essinu sínu ef það voru læti og fjölmenni. Magdalena er öðruvísi, hún kann betur við rólegheitin og ekki of mikil læti, þá er eins og hún pirrist enda eins og ég hef sagt virðist vera rólegri karakter en Ára. Ég held hún sé lík Hörpu frænku sinni en hún sagði oft "læti" þegar hún var lítil ef henni fannst of hávaðasamt, kæmi mér ekki á óvart að Lena tæki upp á því einn daginn!



Orlofið rúllar þennan vanagang, hittingar, þvo, þrífa, ganga frá, ganga meira frá, þurrka meira ryk, þvo meiri þvott o.s.frv. þið vitið hvað ég meina;) En ég er að njóta þess í botn - finn hvað ég er bara hér og nú. Spurning hvort að zen áhrifin séu hægt og bítandi að færast yfir mig;)


Ágústa Rut er hress að vanda, telur nú niður daglega í afmælið sitt og getur ekki ákveðið sig hvort hún ætli að telja daginn sem er þann daginn með eða ekki;) Freistandi náttúrulega að sleppa honum! Sía "frænka" var komin með einhverja pressu hvað varðar bakstur fyrir stóra daginn og vildi að ég myndi leggja mig alla fram við það að uppfylla kökuóskir frumburðarins. Þannig að ég spurði hvernig köku hún vildi hafa og það lá ekki á svörunum - broskallaköku:) Þessi elska þekkir mömmu sína og veit að hún er ekkert að fara að hrista einhvern barbie-kastala fram úr erminni en broskall skal það vera og vel gulur:)

Ég set síðan seinna holl af febrúar á myndasíðuna á morgun!

Byrjaði í kerrpúlinu í dag og komst að tvennu:

1. Keppnisskapið er enn til staðar
2. Ýmsir vöðvar - ekki enn til staðar:)

Hlaup, hnébeygjur og kálfaæfingar halda samt áfram að vera mínar æfingar. Armbeygjur eru erfiðari og liðleikinn mætti vera meiri. Gott að setja sér einhver ný markmið fyrir sumarið!

Náði líka í nýja ipod nanó-inn minn - hlakka til að hlaða inn einhverjum hlaupa/göngu vænum lögum!

7 vikna Magdalena

Gott að vera vel girtur:) Magdalena með svörtu augun eins og Jónína í ungbarnaeftirlitinu kallar hana!

Nú fer óróinn að koma sterkur inn og rimlarúmið búið að vera uppi í tvær vikur - þar sofnar hún alltaf á kvöldin og sefur vært, hefur verið að færa svefninn framar og í þessari viku er hún að sofna um svona ellefu leytið og vaknar kannski hálf fjögur fjögur til að drekka og kúrir þá gjarnan hjá mömmu sinni til morguns eða þangað til stóra systir kemur um hálf átta átta leytið og vill knúsa og kyssa:) Mér finnst ekki gott að láta hana sofna út frá drykkju því hún ælir aldrei nema upp í sig og kyngir aftur - jömmí og þá er betra að gefa henni aðeins áður en hún fer að sofa svo hún nái að jafna sig áður en hún leggst niður!

Lætur fátt raska ró sinni (tekur samt alveg pirring eins og gengur og gerist og er ómöguleg og vill bara láta halda á sér og bossa rass) og er farin að fara mikið í göngutúr en ég elska að fá mér hressingagöngu jafnvel tvisvar á dag og endurnýja súrefnið:)

Mér finnst eins og Lenu lúsin sé slakari karakter en Ára en það á eftir að koma betur í ljós!

Nokkrar af systrunum saman:)

Megastuð svona fyrsta mynd!

Aðeins meira - mamman að prófa aðra stillingu!

Æj þetta er nú farið að verða frekar þreytandi...

 

"Ég nennessekki..." Ára að reyna að tjónka M eitthvað til:)

Nóg af verkefnum í fæðingarorlofinu!

Maður situr ekkert auðum höndum í orlofinu og nóg að gera á hverjum degi, hversdagslegu hlutirnir eins og að þvo þvott, taka til og ganga frá leirtaui taka sinn tíma í bland við ýmis verkefni sem hafa setið á hakanum eins og að koma brúðkaupsmyndum í ramma ásamt öðrum myndum og búa til myndavegg. Ég er náttúrulega fáránlega mikil reglustika og get ekkert hent upp svona "útumallt" myndavegg eins og mér finnst svo flott. AFO og ÁRA þurftu því að vera mér innan handar og höfðu sínar skoðanir á því hvernig þetta ætti allt saman að vera, Ára svona heldur miklar en útkoman var þessi!

Ég er síðan með endalaust langan lista af bókum sem mig langar að klára að lesa. Á náttborðinu bíður Brakið hennar Yrsu, Jójó eftir Steinunni Sigurðar, Einn dagur, Buddism for Mothers, tvær Nesbö bækur og þar af önnur hálfkláruð. Í bland við þetta allt saman má líka finna Hollráð Hugós, Draumalandið og Stjörnumerkjabókina.

Ef ég væri kannski minna í tölvunni myndi ég lesa þeim mun meira!

Magdalena orðin sex vikna og gott betur!

Lenulúsin fór í 6 vikna skoðun í síðustu viku og hlaut fína dóma. Jónína ljósmóðir í ungbarnaeftirlitinu nær á einhvern ótrúlegan hátt að kalla það besta fram í svona litlum krílum, hefur alltaf náð einstaklega vel til Ágústu Rutar og sama var uppi á teningnum með Magdalenu en hún brosti og hjalaði og lék á alls oddi í skoðuninni. Orðin 4060 gr. og 54,5 cm, bara búin að ná meðalfæðingarþyngd íslenskra barna;) Fékk síðan Tokyo sushi í verðlaun en við skulum ekkert ræða það hversu oft við fáum okkur bita þar!

Stóran bað síðan um göt í eyru í síðustu viku en Brynja vinkona hennar er nýlega búin að fá. Ég stóð í þeirri meiningu að hún vildi ekki göt því hún tilkynnti mér það þegar Brynja fékk sín en annað kom á daginn og hún var harðákveðin í þessari götun. Ég er alltaf svo föst í reglum sem voru settar á mínu heimili í denn svo mér fannst hún alltof ung enda Gústa senior með 8 ára regluna en ég var einhvern veginn búin að bjóða upp á þetta svo ég gat ekki sett reglu eftir á! Við mættum því galvaskar mæðgurnar í Mebu eftir leikskóla á föstudaginn og Ára valdi sér lokka og settist í stólinn, lét teikna á sig punkta en HÆTTI svo við:) Eins og mig grunaði, maður þekkir sína nokkuð vel, ég var líka búin að segja henni að Svava frænka hefði hætt við stólnum þegar hún var 8 ára, bara svona til að ítreka að það mætti alveg hætta við - maður þekkir nefnilega alveg keppnisskapið í fjölskyldunni! Ég græt það nú ekkert að hún hafi hætt við og hún gerir þetta bara seinna þegar hún er tilbúin:) Við eigum allaveganna fagurrauða lokka til skiptanna!

Ég lét síðan klippa af mér alla lokkana í gær enda ómögulegt að stífla baðkarið þegar maður fer í sturtu og vera með hárbrúsk samansafn í rassaskorunni;) Brjóstagjafahárlos búið að banka upp á og ekkert annað í stöðunni en að losa sig við hár! Plús það að ég var farin að vera einungis með hárið í hnút alla daga og því frekar tilgangslaust að vera með hár niður á rass. Ég var nýbúin að horfa á Midnight in Paris og fannst svo helvíti flott klippingin á leikkonunni þar Rachel eitthvað, þið vitið með mig og leikaranöfn en allaveganna tók ég mynd af tölvunni og mætti með til hárgreiðslumeistarans hennar Ingigerðar og voula hún töfraði fram góða greiðslu:)

-Linda-



"Einstæða móðirin múltitaskar með aðstoð þó!"

Andri er búinn að vera sérlega upptekinn síðast liðna viku. Fyrst skellti hann sér í vinnuferð norður á Akureyri og síðan er hann búinn að vera að klára NLP námskeiðið og taka bæði verklegt og skriflegt próf um helgina. Ég fékk því að þreyta frumraun mína sem einstæð móðir tveggja dætra:) Þar sem ég hef nánast sofið til hádegis allan fyrsta mánuðinn hennar Magdalenu voru ákveðin viðbrigði að vakna og komu einni á leikskólann:) Og þó svo að Ára sé orðin ansi meðfærileg þarf samt koma henni í háttinn með lestri ásamt því að bursta (sem hún telur sig reyndar fullfæra að sjá um) og fleira sem þarf að græja.

En ég komst að því að ég get lesið og gefið, sungið og huggað og svæft allt á sama tímapunktinum - þarf samt að sætta mig við að uppvask og drasl þarf að bíða aðeins lengur en venjulega! Ég á nefnilega mjög bágt með að hafa mikið drasl í kringum mig:) Hver hefði nú getað ímyndað sér það á mínum unglingsárum þegar þurfti bókstaflega að gera göng til komast út úr herberginu mínu!

Þetta gekk samt alveg ljómandi vel með góðri aðstoð frá ömmum og frænkum. Við erum samt mjög fegnar að hafa endurheimt bóndann aftur og Áru leið eins og hann væri bara að fara í tveggja vikna reisu en ekki einn og hálfan sólarhring, svo mikill var söknuðurinn og gott að Andri er ekkert að stefna á flugmanninn eða eitthvað slíkt;)

Ballerínan mín sem vill þótt ótrúlegt sé láta greiða sér svona fyrir balletttíma!

Glæsileg!

Magdalena heldur áfram að stækka eins og sést á þessum galla sem var fáránlega stór á hana fyrir stuttu!

Lena litla er farin að splæsa í bros og smá hjal á útvalda fyrir svona tæpri viku - erfitt að ná á filmu en þau eru alltaf að verða fleiri og fleiri;)

Flottar vinkonur í Sólarkaffi á Laugaborg (á erfitt með að venjast nýja nafninu Laugasól)

Fyrsta bloggið eftir fæðingu Magdalenu!

Eins og flestir vita finnst mér ótrúlega gaman að skrásetja hlutina og halda utan um allar myndir á myndasíðunni okkar. Þetta er hins vegar orðið miklu flóknara núna með komu facebook, persónulega finnst mér miklu skemmtilegra að halda utan um þetta forláta blogg mitt heldur en að setja eitthvað þangað inn og þess vegna ætla ég að reyna að vera dugleg að skrifa eitthvað hérna og virkja vefdagbókina á myndasíðunni en ég sé að ég hef ekki látið neitt framhjá mér fara í þroska Áru svo það er eins gott að skrá allt sem hún litla Magdalena gerir:) Annars gæti ég átt á hættu að hún kvarti líkt og Svava sem segir að það muni enginn neitt síðan hún var lítil! Ég kom mér allaveganna í það að skrá fæðingarsöguna hennar í vefdagbókina á myndasíðunni!

Magdalena litla dafnar ótrúlega vel og hefur verið ljúf sem lamb frá fæðingu og ég krossa allt sem hægt er að krossa um að það haldist áfram. Hún er orðin mánaðargömul og maður furðar sig alltaf á því hvað tíminn líður hratt og þess vegna nauðsynlegt að njóta hverrar stundar því fyrr en varir verður hún orðin eins og tæplega fimm ára unglingurinn á heimilinu sem nennir ekki að vakna á morgnana og lokar hurðinni þegar maður kemur að vekja hana:) 

Frá því við komum af spítalanum hefur Magdalena haldið uppteknum hætti hvað varðar drykkju, svefn og hægðir en þetta er jú það sem horft er á í fari ungabarna. Hún er búin að vera dugleg að drekka frá fyrstu mínútu og þurfti ekki að láta kenna sér hvernig á að sjúga þessar túttur og hefur því fengið slagorðið "Lena er dugleg á spena". Hún fékk góða dóma í fimm daga skoðuninni þrátt fyrir að vera svona nett eins og læknirinn orðaði það enda ekkert nema tröllvaxin 18 marka drengjabörn í skoðun á sama tíma og hún sem er bara petit á franska vísu. 

Hún hefur verið að þyngjast um 300-350 gr. á viku sem telst gott að mati ungbarnaeftirlitsins. Hvað varðar svefn tekur hún mikið tillit til foreldra sinna sem eru jú á þrítugsaldri en ekki 24 ára unglingar líkt og síðast;) Þess vegna hefur hún sofið vel þessar fyrstu rúmlega 30 nætur af lífi sínu og er að sofna svona um eitt að meðaltali og hefur sífellt verið að lengja tímann í þessum fyrst dúr en í morgun drakk hún ekki fyrr en 6:30 og síðan ekkert fyrr en rúmlega 9. Þrátt fyrir að óska þess heitar en allt að hægt sé að kalla þetta einhverja rútínu veit ég betur og þetta getur auðvitað breyst á svipstundu en er á meðan er! Ég held líka að barn nr. 2 komist fyrr í einhvern gír því barn nr. 1 er auðvitað alltaf til staðar og við erum öll komin hérna á ról milli átta og níu á morgnana þar sem klónin þurfa að fara til vinnu og í leikskóla.

Hvað varðar hægðir er hún ekkert að spara gulu skiturnar og kemur þeim frá sér oft á dag ásamt háværum frethljóðum, þetta eins og allir foreldrar þekkja gleður mikið sem og öll rop sem hún kemur frá sér - þetta er auðvelt líf. Magdalena hefur hingað til ekki ælt neitt að undanskildum þremur gusum sem hún hefur tekið, það er kærkomið að þurfa ekki alltaf að vera með bleyju við hönd til að þurrka upp ælu og sparar líka þvott en af honum er feikinóg verandi fjögur í fjölskyldu.

Nú veit ég ekki hversu margir skemmta sér við þennan lestur en ég mun reyna að halda honum innan myndsíðunnar framvegis. Þar má líka finna restina af janúar myndum en hér að neðan er smá brotabrot en við gátum loksins farið út að ganga í gær eftir mikla ófærð en nýi kagginn er að gera mjög góða hluti og mamman hæstánægð með þetta samvinnuverkefni fjölskyldu og vina að láta nýjan vagn verða að veruleika, hann mun síðan bara ganga í erfðir til að nýta hann sem best:)

Ára klára heldur uppteknum hætti stóru systur og virðist ekki fá nóg af því að knúsa og kyssa Magdalenu og segja hvað hún sé nú mesta krútt í öllum heiminum. Hún tekur yfirleitt alltaf þátt í bleyjuskiptingum þegar hún er heima og passar alltaf að kyssa hana bless þegar hún fer eitthvað. Hún er líka dugleg að skottast eftir hlutum þegar maður þarf á einhverju að halda og ég var kannski farin að ofnota þetta á tímabili því þá kvartaði hún undan því að það væri soldið erfitt að vera stóra systir og þurfa alltaf að ná í allt:) Hún er líka farin að skeina sig sjálf við aðgerðir nr. 2 þannig að hún er svo gott sem orðin alveg sjálfbjarga!

Þetta var alltof sumt að sinni!

Komin í fína kjólinn frá Rögnu sinni

Eins mánaða blómarós:)

 

Prufukeyra nýja vagninn með Hörpu og Svövu

Flottar í fallega Laugardalnum

 

Systur horfa á barnatímann

Kósý stemning í fæðingarorlofi á Laugarnesveginum

LærdómsAndri

Nokkrar myndir síðan um helgina...

Ekki nema 12 dagar í litla skott

Ára spennt yfir þessu og ofurdugleg að hjálpa til að raða öllum fötunum í fínu kommóðurnar

Ferlíkið í allri sinni mynd!

Allt að smella í Búddhaherberginu

Kommóðuverk AFO hreint út sagt glæsilegt eftir nokkurra kvölda vinnu í grunn, lökkun og samsetningu:)

Og eins og draumurinn var er nú búið að græja þetta herbergi, skrifa öll 77 jólakortin og pakka öllu inn - þannig að það er bara hægt að fara nokkuð slakur inn í vikuna fyrir jól:)

-Jólakúlan-

 Og ég stóðst flakkið í dag enda bíllaus!

Set hérna nokkrar myndir af klónunum mínum að grunna og lakka. Ára er náttúrulega fædd vinnukona og elskar að hjálpa til við nánast hvað sem er. Hún hamaðist alveg við grunninn og var orðin rauð í kinnum þegar við sögðum henni að nú yrði hún að fara að sofa:) AFO eyddi síðan næstu tveimur kvöldum í að lakka endalaust margar einingar eins og IKEA einum er lagið.

Ég hlýddi eiginmanninum í morgun og lagði mig aftur og það var engin smá lagning, vaknaði 13:15! Tók síðan bara rólegan dag heima, tók allt til og gekk frá þvotti og svona almennt stúss en allt í RÓLEGHEITUNUM. Held mér hafi ekki veitt af því enda eru þessir verkir sem voru byrjaðir eiginlega bara alveg hættir sem betur fer.

AFO fór á jólahlaðborð í kvöld í vinnunni sinni og ég bauð Áru og Fransisku með mér í pítsu á Ítalíu og síðan smá jólabæjarrölt sem þeim fannst nú ekki leiðinlegt. Núna taka við smá jólakortaskrif, leggja lokahönd á þann pakka og á morgun er brunch á Vox með Álfi og co. Nammi namm...

Nærfata - grunn - partý

Ára gaf sig alla í verkið

AFO orðinn svona pínu þreyttur á þessu verki:) Enda hefði ég gert þetta undir venjulegum kringum stæðum á meðan hann hefði eldað eitthvað gott fyrir mig á meðan!

Sætar vinkonur á Ítalíu

-Ég er ánægð að kommentakerfið virðist virka, var farin að efast um það en ég ætla að vera dugleg að skrifa hérna í fæðingarorlofinu:)

Klára, klára...

Ég veit að það er töluvert gáfulegra að vera í núinu og ekki að stressa sig á hlutunum en þegar jólin eru annars vegar og barn 5 mín eftir það hugsar maður aðeins lengra fram í tímann, það er bara þannig!

Ég hlakka alveg svakalega til svona ca. á sunnudagskvöldið þegar ég mun sitja á tungunni í sófanum okkar, jafnvel þiggja fótanudd frá eiginmanninum, horfa á allar innpökkuðu gjafirnar og handskrifuðu jólakortin - líta svo inn í Búddaherbergi og tjékka á vel lökkuðu kommóðunum eftir handbragð eiginmannsins vitandi að þær eru fullar af nýþvegnum ungbarnafötum...

Ég er soldið í to do listum þessa dagana, meira svona þeir eru alls staðar en samt þarf ég að slaka á og hvíla mig inn á milli en er ekki nógu dugleg að gera það enda búin að vera með alltof mikla fyrirvaraverki og samdrætti sem mega aðeins fara að slaka á þannig að ég geti haldið jólin áður en daman kemur:)

Besta ráðið hans Andra er að fara á bílnum á morgnana og skilja mig eftir heima í stofufangelsi því annars fer ég á eitthvað flakk - þið þekkið mig, svona er ég bara gerð! Á morgun er því stefnan sett á stofufangelsi og klára að skrifa restina af jólakortunum og pakka inn tveimur síðustu gjöfunum. Don Ruth henti í mig spítalatösku með sjampói, hárnæringu, kremum, tannbursta og tannkremi, vitandi það að þrátt fyrir að vera skipulagða Linda var ekki búið að græja þessa tösku síðast þegar allt fór af stað:)

Ég lagði mig samt alveg tvisvar í dag fyrir og eftir hádegi svo ég er skynsöm þess á milli sem ég ákveð að keyra út jólakort og bruna í Eymundsson rétt fyrir lokun til að græja eina bók!

En þetta eru mjög spennandi tímar hérna í LA og heppilegt að Andri á eitt stykki "bökunardag" inni í næstu viku og hann verður vel nýttur í einhverjar útréttingar og samsetningu á eldhúsborði svo eitthvað sé nefnt:)

Fyrsta óvinnufæra vikan liðin og ég hef svo sem ekki setið auðum höndum eins og við var að búast en rosalegur lúxus að þurfa ekki að rífa sig upp sjö á morgnana og mæta til vinnu klukkan átta.

Heilsan er mjög fín og ljósan mín spáir stærri stelpu en Ágústa Rut var en hún var algjör títla 49 cm og tæplega 13 merkur. Mér finnst ég voða mikið eins bara og þá en þetta verður spennandi því er ekki að neita!

Fékk að heyra það í vikunni að það væri gott að byrja að þvo hvað á hverju svo ég henti í nokkrar vélar og það er af nógu að taka! Mér finnst ég líka megasjóuð í barnafötum þó ég segi sjálf frá enda ekki lítil áhugamanneskja um barnafatnað í öllum stærðum, litum og gerðum:) Núna veit ég alveg upp á hár hvaða samfellur mér finnst gott að nota og sokkabuxur og leggings og svona dótarí. Ég hata það heldur ekkert að flokka og raða og skipuleggja. Nú þarf Andri bara að lakka tvær kommóður svo ég geti farið að koma þessu dóti einhvers staðar fyrir.

Hér er kominn langur to do listi fyrir vikuna því stefnan er sett á megarólega viku fyrir jól þar sem ég get helst bara legið með tærnar upp í l0ft!

Fullt af nýjum myndum á myndasíðunni og kvitt gleður:)

"Óvinnufær með öllu"

Stendur á vottorðinu mínu fyrir Laugalæk:) Kannski ekki beint lýsingin sem á við um mig en þetta er víst staðlað ef maður ætlar að hætta að vinna áður en fæðingarorlof hefst formlega. Mér finnst samt nákvæmlega réttti tímapunkturinn núna til þess að verða svona "óvinnufær". Mjög mikilvægt að fá smá hvíld og góða aðventu eftir nokkuð annasamt haust. Ég er reyndar aðeins að kenna smá einkatíma í dansi og stærðfræði en það er bara hressandi í litlu magni.

Ég var að lesa bloggið mitt síðan á sama tíma á síðustu meðgöngu og þá höfðum við akkúrat skellt okkur í bústað og ég hafði verið með einhverja kvefdrullu og hálsbólgu og Andri síðan tekið við. Þetta er svona beisiklí eins og hefur verið undanfarna daga enda meðgöngurnar búnar að vera óskaplega líkar. Fórum í yndislega bústaðaferð með Álfrúnu, Agli og Eldi um helgina og slógum líklega heimsmet í afslöppun og megabrunchum. Þessi tvö börn smella líka alltaf saman eins og flís við rass og sváfu meira að segja saman í rúmi báðar næturnar:) Þarf að setja inn slatta af myndum sem fyrst.

Nú styttist líka heldur betur í næstu dömu en við erum búin að fara upp á Skaga og hitta frábæran lækni sem heitir Konráð og mun sjá um að skera mig og græja. Að öllu óbreyttu verðum mér trillað inn að kvöldi 28. des og skorin þann 29. des. Gummi frændi fær þá litla Gummalínu í afmælisgjöf því hann á einmitt afmæli þarna 29. des. Þetta er bara gott plan annars getur auðvitað alltaf eitthvað gerst áður en ég er voða róleg yfir því, daman búin að skorða sig fyrir langalöngu síðan og alltaf gott að vita af því að þurfa ekki fleygja sér í gólfið einhvers staðar á förnum vegi!

Ára er síðan búin að vera sérlega tillitssöm við móður sína sem er ekki jafn snör í snúingum og gengur og gerist og hjálpar ítrekað við að klæða úr skóm, sækja hluti og hjálpa til við ýmis verk. Vonandi heldur þessi velvilji áfram...

Annars er jólaandinn ríkjandi hér á Laugarnesveginum og gjafainnpökkun og jólakortagerð í fullu gangi:)

Alls konar nýtt og skemmtilegt á www.123.is/agustarut

Rutlurnar saman:)

Afmælisvöfflustrætóferð með þessum hressu stúlkum:)

...og margt margt fleira, kjötsúpuboð, brunchar, afmælisveislur og fleira og fleira!

32 vikur að nálgast og fáránlega stutt í des en þá kemur inn nýr kennari fyrir mig í Laugalæk og aðventan verður tekin í rólegheitum:)

Tók mega-danstörn um helgina á 12 klukkustundakeppni þar sem pörin okkar stóðu sig með mikilli prýði - Norður-Evrópu mótið báða dagana um næstu helgi svo það er nóg að gera. Allar helgar eftir það eru síðan orðnar nokkuð bókaðar alveg fram á jólum og þá verður líka bara komið að því að stúlka nr. 2 líti dagsins ljós.

Ég fór í mæðraskoðun í síðustu viku og allt í toppstandi - ljósmóðir mín vildi endilega taka það fram í skýrslunni að ég myndi dans enn! Þetta er minn tími svona frá 15. viku og fram að fæðingu - gott að maður á einhvern "sinn" tíma í þessu ferli annars væri þetta alveg megaleiðinlegt:)

Annars er þessi meðganga svo fáránlega lík og Áru að það er eiginlega alveg furðulegt - finnst ég vera að upplifa alla sömu hluti aftur!

Nokkrir nýir vinir búnir að bætast í hópinn á síðustu viku - Rakel frænka eignaðist strák þann 26. okt., Helga Dögg Wiium strák þann 1. nóv. og Hjalli og Eva María hana Agnesi Ísabellu 3. nóv. Við á L92 óskum auðvitað öllum innilega til hamingju. Framundan er síðan nóg af börnum en barnasprengjan í vinahópnum er að ná hæstu hæðum um þessar mundir - man bara ekki eftir öðrum eins tíma.

Kíkið nú á myndir og kvittið fyrir innlit - það er alltaf gaman.